وقتی فردی یک یا هر دو پای خود را به دلیل نقص مادرزادی، بیماری، جراحت یا رویداد دیگر از دست داده باشد، ممکن است پزشک یا متخصص استفاده از پای مصنوعی را توصیه کند. این پاها برای کمک به فرد برای بازیابی عملکردهایی که توسط آن اندام انجام میشود، استفاده میشود. انواع متفاوتی از پای مصنوعی وجود دارد. رایج‌ترین اشکال آن‌ها پروتزهای بالای زانو و پروتزهای زیر زانو هستند. نوع پایی که فرد دریافت میکند بستگی به مقدار کمبود پا دارد.
در ادامه‌ی مطلب درباره انواع پای مصنوعی، کاربرد و ویژگی‌های آن توضیح داده شده است
هنگامی که شروع به استفاده از پروتز می‌کنید، مهم است بدانید که ابتدا باید توسط پزشک مورد تائید قرار گیرد.
قبل از جراحی، پزشک قدرت، تعادل و دامنه حرکتی شما را بررسی میکند. قبل و بعد از عمل قطع عضو، پزشک با همکاری سایر کارکنان مراقبت‌های پزشکی، سلامت عمومی شما را و مشکلات پزشکی را که ممکن است شامل استرس فیزیکی اضافی و آسیب جسمی ناشی از بیماری‌هایی مانند دیابت باشد را ارزیابی میکند.
علاوه بر این سلامت روانی، سطح انرژی، عملکرد شما نیز برای بهبود ارزیابی میشود. در صورت مناسب بودن پروتز، پزشک نسخه‌ای را به شما ارائه می‌دهد. تصمیم برای ادامه یا عدم استفاده از این گزینه بستگی به شما دارد.
مشاوره و راهنمایی
با تیمی از متخصصان ویژه در زمینه بیومکانیک، متعهد هستیم که به ورزشکاران، مربیان و علاقه مندان به ورزش در درک و بهبود عملکرد ورزشی انها از طریق لنز تحلیلی علمی کمک کنیم.
فرم درخواست مشاوره رایگان
فرم درخواست مشاوره رایگان
انواع مختلف پای مصنوعی چیست؟
تمام انواع پروتز ساق پا شامل پا و حفره میباشد. حفره قسمتی از پروتز است که به کنده شما (انتهای اندام تحتانی) متصل میشود. براساس محل قطع اندام شما، سبکها یا طرحهای مختلفی از پروتز وجود دارد. پروتز برای قد، وزن و سطح فعالیت شما ساخته میشود. همچنین ممکن است از پروتز مخصوص فعالیت‌ها یا ورزش‌هایی مانند شنا، دوچرخه سواری، گلف و کوهنوردی استفاده کنید.
پروتزهای زیر زانو
از پروتزهای زیر زانو هنگامی استفاده میشود که بیمار قسمتی از ساق پا را داشته باشد. پای مصنوعی نیز نامیده میشود و طوری طراحی شده است که بیمار می‌تواند قسمتی از ساق پا را در زیر زانو داخل پروتز قرار دهد و از پا طوری استفاده کند که انگار یک ساق کامل است. این نوع ساق‌ها دارای سوکت، ساق پا و پا هستند که قسمت از دست رفته پا را جبران میکند. پروتزهای زیر زانو برای بیمار تا حدی آسان است زیرا او بر زانوی خود کنترل دارد.
پروتز بالای زانو
پروتز بالای زانو برای بیمارانی طراحی شده است که اکثریت پا از جمله زانو را از دست داده‌اند. پروتز ترانس فمورال نیز نامیده میشود و برای جایگزینی زانو، ساق پا و پای بیمار طراحی شده است. نگهداری از پاهای مصنوعی بالای زانو ممکن است برای بیمار کمی سخت‌تر از پای زیر زانو باشد زیرا بیمار که از پای بالای زانو استفاده میکند، زانوی خود را برای کمک به کنترل زانو ندارد. پای مصنوعی این نوع پروتز بسیار گرانتر از پروتز زیر زانو است زیرا عملکردهای بیشتری دارد.
پای مصنوعی
برای بیمارانی که زندگی بسیار فعالی دارند، یک نوع پروتز به نام ساق پا می‌تواند گزینه بهتری باشد. این نوع پروتز از استوانه هیدرولیک استفاده میکند، بسیار پرهزینه است و تحرک فوق العاده‌ای را برای بیمار فراهم میکند. این برنامه با تنظیمات مختلف قابل برنامه ریزی است که به کاربر اجازه می‌دهد بدود و حتی از اسکیت رولر استفاده کند.
مزایای استفاده از پروتز ساق پا
اگر متوجه شدید که نامزد مناسبی برای پروتز هستید اما هنوز مطمئن نیستید که این انتخاب درستی برای شما است، برخی از مزایای استفاده از دستگاه مصنوعی را در نظر بگیرید.
حرکات رو به بالا به جریان خون و دستگاه گوارش کمک میکند و مطالعات نشان داده اند که قطع عضوهایی که به طور منظم ورزش میکنند نسبت به بیماران ثابت از اعتماد به نفس بالاتری برخوردار است و از سلامت عمومی بیشتری برخوردار هستند.
پروتز به شما استقلال عملکردی بیشتری می‌بخشد؛ به عبارت دیگر ممکن است بتوانید بسیاری از فعالیت‌هایی را که قبل از دست دادن عضو انجام می‌دادید، بدون اتکا به کمک دیگران انجام دهید.
حتی جنبه‌هایی که به عنوان حاشیه تلقی می‌شوند مانند راه رفتن مستقل به دستشویی یا پوشیدن مستقل لباس، به عنوان پیروزی‌های مهم تلقی می‌شوند.
افراد قطع عضو پا که از پروتز و ویلچر استفاده میکنند به طور همزمان گزارش می‌دهند که انگ ناقص بودن را کمتر احساس میکنند. به این معنی که اکثر افراد قطع عضو که از سلامت کافی برخوردار هستند، به پروتز دسترسی دارند و از پروتز استفاده میکنند یا حداقل سعی میکنند از آن استفاده کنند و از مزایای بسیار خوبی برخوردار می‌شوند.
فرآیند تنظیم
هنگام انتخاب پروتز مناسب و بحث در مورد نسخه شخصی، شیوه زندگی، نیازها و اهداف، متخصص بدن شما را بررسی می کند و روند تنظیم را آغاز میکند.
این فرآیند می‌تواند با برداشتن بخیه‌ها شروع شود یا زمانی که مشخص شد که کنده می‌تواند وزن کمی را تحمل کند یا با استرس کنار بیاید.
در ابتدا از پروتز موقت برای شما استفاده میشود که به عنوان یک چرخ تمرین عمل میکند.
اندام مصنوعی موقت حدود دو یا سه ماه پس از عمل ظاهر میشود.
پروتز دائمی معمولاً در عرض چهار تا شش ماه پس از عمل استفاده میشود.
افراد قطع عضو با مشکلات سلامتی مانند دیابت، ممکن است مدت بیشتری منتظر این اصلاح باشند.
پروتز موقت مانند یک پروتز دائمی به نظر نمی‌رسد اما می‌توانید با راهنمایی فیزیوتراپ خود یاد بگیرید که چگونه از آن استفاده کنید.
متخصصان پروتز و برخی از شرکت‌ها پروتزهایی ایجاد میکنند که به شما امکان می‌دهد از “دستگاه آزمایشی” استفاده کنید تا بتوانید با آن فیزیوتراپی را تمرین کرده و تعیین کنید که آیا برای شما مناسب است.
در این سناریو مطمئن شوید که دوره آزمایشی به اندازه کافی طولانی است تا یاد بگیرید چگونه از دستگاه خود بیشترین بهره را ببرید.
هنگام استفاده از پروتز ساق پا چگونه باید از خودم مراقبت کنم؟
- روزانه کنده خود را چک کنید: به دنبال قرمزی، تاول یا تورم باشید. در صورت مشاهده هر یک از این تغییرات، استفاده از پروتز خود را متوقف کرده و بلافاصله با متخصص ارتز پروتز خود تماس بگیرید. استفاده از پروتز را متوقف کرده و در صورت ایجاد درد به پزشک خود اطلاع دهید.
- روزانه داخل سوکت را تمیز کنید: از یک پارچه صابون مرطوب برای از بین بردن عرق و کثیفی، و سپس از یک پارچه مرطوب تمیز برای حذف صابون استفاده کنید. سوکت را با یک پارچه خشک خوب خشک کنید.
- پروتز خود را طبق دستور بپوشید: ممکن است لازم باشد در چند ماه اول پس از تهیه پروتز خود، آن را به طور مداوم بپوشید.
- به طور مرتب متخصص ارتز پروتز خود را ملاقات کنید: به متخصصین ارتز پروتز مراجعه کنید تا بتواند پیشرفت شما را بررسی کند. ممکن است پروتز شما چندین بار تنظیم شود تا خوب جا بیفتد. در صورت داشتن مشکل در نحوه مناسب بودن آن، به پزشک خود اطلاع دهید. هرگز سعی نکنید پروتز خود را به تنهایی تعمیر یا تنظیم کنید.
مشاوره و راهنمایی
با تیمی از متخصصان ویژه در زمینه بیومکانیک، متعهد هستیم که به ورزشکاران، مربیان و علاقه مندان به ورزش در درک و بهبود عملکرد ورزشی انها از طریق لنز تحلیلی علمی کمک کنیم.
فرم درخواست مشاوره رایگان
پروتز اندام تحتانی چه خطری دارد؟
تناسب اندام ضعیف ممکن است باعث ایجاد فشار اضافی بر روی کنده یا پای دیگر شما شود. افزایش فشار می‌تواند منجر به درد و مشکلات پوستی شود. مشکلات پوستی که درمان نشوند ممکن است عفونی شوند. با گذشت زمان این احتمال وجود دارد که شما نیاز به قطع مجدد داشته باشید.
